هر چیز که در جستن آنی، آنی

تا در طلب گوهر کانی کانی

تا در هوس لقمه ی نانی نانی

این نکته ی رمز اگر بدانی دانی

هر چیز که در جستن آنی آنی

در شعر فوق مولانای بزرگ چه دقیق نشانی آدم ها را بیان کرده است.

گاهی ما خودمان را هم نمی شناسیم، مولانا به ما، خود حقیقی مان را نشان می دهد. 

از آن چیزی که در دنیا طلب می گنیم، شناخته می شویم که چه هستیم.

ارزش هر آدمی ، به قدر مطلوب اوست که چه چیزی را می جوید، 

استاد چه خط کش خوبی به دستمان داده است. می توانیم زندگی خود را رصد کنیم و بفهمیم آدم معمولی، سطح پایین یا سطح بالا هستیم از نظر آگاهی.

بفهمیم که چه چیزی دل ما را می برد؟ مثل کلاغ دنبال زرق و برقیم؟ هر چی می بینیم می خواهیم یا نه فقط دنبال خود شکوفایی هستیم؟ چیزهای زیادی به بالن خودمان چسباندیم یا سبک پرواز می کنیم؟ چون اگر بالن سبک باشد خوب پرواز می کند.

بهر حال انتخاب با ماست. ماییم که تمرکز خود را بر هر چه می گذاریم که به تدریج همان می شویم.