شعرها و جمله هایی که مرا پرشور می کنند….
شعر و زندگی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عشق اروپاییان مانند غذاهایشان است سرد می‌خورند و زود زود غذا عوض می‌کنند. عشق شرقی‌ها نیز مانند غذاهایشان است، تا آنرا برشته نکنند نمی‌خورند. (سعاد الصباح)
«امروز را به فردا نمی‌دهم و این بیداری تلخ را به خوابی شیرین»
مسعود احمدی در «برای بنفشه باید صبر کنی»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یک روز
تاک بودم و مست
یک روز
بید بودم و مجنون
اما این‌بار خواهش می‌کنم
مرا قاصدک بیافرین
آدم‌ها
خیلی وقت است
که به خبرهای خوب محتاجند.
حسین متولیان
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گر یک نفست ز زندگانی گذرد
مگذار که جز به شادمانی گذرد
هشدار که سرمایه ی سودای جهان
عمر است چنان کش گذرانی گذرد
(خیام)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یله
بر نازکای چمن
رها شده باشی
پا در خنکای شوخ چشمه ای
(احمد شاملو)
ــــــــــــــــــــــــ
زندگی را فرصتی آن قدر نیست که در آیین هبه قدمت خویش بنگرد یا از لبخنده و اشک یکی را سنجیده گزین کند
(شاملو)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با صدهزار مردم تنهایی
بی صدهزار مردم تنهایی
(رودکی)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ای از همه من‌های من بهتر، من تو
(قیصر امین‌پور)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیا زندگی را بدزدیم
آن وقت میان دو دیدار قسمت کنیم
(سهراب)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کیستی که من این گونه به اعتماد
نا خود را با تو می‌گویم
نان شادی‌ام را با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و
بر زانوی تو این چنین به خواب می‌روم
کیستی که من این گونه به جد
در دیار رویایهای خویش با تو
… درنگ می‌کنم
(شاملو)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تو را به جای همه کسانی که نشناخته‌ام دوست می‌دارم
(پل الوار)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گرفتمش که نیفتد
به جای افتادن
پرید
و پرد زد
و پرواز کرد بی‌پروا
پرنده پر زد و با پر زدن
(زضا براهنی)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آه ای یقین گمشده
ای ماهی گریز
در برکه‌های آینه لغزیده تو به تو!
من آبگیر صافیم،
اینک! به سحر عشق؛
از برکه‌های آینه راهی به من بجو
(شاملو)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نردبان خلق این ما و منی است
عاقبت زین نردبان افتادنی است
هر که بالاتر رود ابله‌تر است
استخوان او بتر خواهد شکست
(مولانا)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آدمی دید است و باقی گوشت و پوست
(مولانا)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دوستان امیدهای بکدیگر را عزیز می‌دارند
و با رویاهای یکدیگر مهربان اند
(هنری دیوید تورو)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین
نه کفر و نه اسلام، نه دنیا و نه دین
نه حق، نه حقیقت، نه طریقت، نه یقین
در هر دو جهان که را بود زهره این؟
(خیام)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
همگان به جست جوی خانه می‌گردند
من کوچه خلوتی را می‌خواهم
بی انتها برای رفتن
بی واژه برای سرودن
و آسمانی برای پرواز کردن
عاشقانه اوج گرفتن
(سید علی صالحی)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ملوانی شوریده
خلبانی سر به هوا
شاعری عاشق
قصابی دل رحم
کارگری ساده
آدم‌های زیادی در من هستند
که عاشق هیچ کدامشان نیستی
(جلیل صفربیگی)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زین دوهزاران من و ما ای عجبا من چه منم
(مولانا)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این جهان با تو خوش است
آن جهان با تو خوش است
آن جهان بی من مرو
(مولانا)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چون عاقیت کار جهان، نیستی است
انگار که نیستی، چو هستی خوش باش
(خیام)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پرنده درون قفس
برای بادبادک نخ بریده گریست
(قدسی قاضی نور)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد از آن همه سرگردانی
روی وجب به وجب خاک
بعد از آن همه جست و جو روی نقشه‌های جهان
دانستم
دستان توست وطن من
(قدسی قاضی نور)
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.