سوره تماشا
سهراب سپهری از اسان معاصر در عجب است که فراموش کرده است تماشا را.
او در سلوک خود جهان را دیگرگون می یابد.
صدای پای آب را می شنود
می گوید : باد را گفتیم تا کلاه از سرشان بردارد. به باشندگان عالم معنا یعنی شعرا اشارات دارد.
حیرت مهم ترین پیام سهراب است در شیوه نگریستن به جهان. مانند بیدل دهلوی
برخلاف افلاطون که هر کسی را به مدینه فاضله خود راه نمی داد. سهراب مدام ندا در می دهد و فراخوان سفر را اعلام می کند که دریابید این جهان سرشار از شگفتی و زیبایی را.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.