شادکامی با ساده زیستی

سبک و سیاق زیستن ما ارتباط زیادی با میزان شادکامی و حس های خوب جاری در زندگی ما دارد. 

نوعی هنرمندانه زیستن، بدون اضطراب و هیاهو در میانه آشوبه زندگی مدرن. 

تلاش برای بودن و نه داشتن های بسیار ما را به رهایی می رساند و اضطراب و گرفتاری هر روزه در این دنیای مصرف زده نجات می دهد و زندگی ما می شود یه خط ساده بر بوم سفید زندگی؛ نه خطوط بسیار زیاد و درهم که اگر اسیر این نحوه زیستن شویم هیچ خواننده ای با خواندن سطور زندگی می به آرامش نخواهد رسید. خود ما اولین بیمار این سبک زیستن خواهیم بود. 

ساده زیستن در پوشش، خوردن، تفریح کردن کم کم سبکی می سازد که به روان ما هم  منتقل می شود. نوعی خداحافظی با هر چیز اضافه، بی خود و بی مصرف .

نفس کشیدن آرام و حس سبکی و رهایی از دیتاهای مخرب ذهنی سلامتی روان را تضمین می کند. نوعی حرکت بر امواج اقیانوس زندگی است و رهایی از لنگر کشتی است که پای ما را به روزمرگی میخ می کند و آزادی نابود می شود. 

ماهیت حقیقی زندگی با سادگی و ساده زیستن نمایان می شود؛ چون جنس زندگی چنین است. 

ترس و واهمه در این سبک جایی ندارد؛ زیرا وقتی صلح در درون ما رخ دهد، ترس رنگ می بازد و گم می شود. 

زندگی با این سبک میعادگاه و مکانی می شود برای دریافت آگاهی و دانایی و شیفتگانی خواهد داشت که در راه کسب آگاهی بیشتر، سر از پا نخواهند شناخت. 

در این سبک زندگی، ایمان به اشیا، جای خود را به ایمان به طبیعت خواهد داد و ایمان به لحظه حال.