توهم زندگی
4 اردیبهشت 1402
ارسال شده توسط zeynab nowruzi
72 بازدید
حضور در لحضه
ذهن و قوه تخیل ما گاهی چنان ما را گول می زند که خیال می کنیم داریم زندگی می کنیم و گاه این توهم تمام عمر و حیات دنیوی ما را در می نوردد.
گاهی تمام لحظه ها بدون حضور سپری می شود. به تاریخ تولد خود می نگریم و خیال می کنیم داریم زندگی می کنیم. در حالی که حتی به اندازه یک پروانه هم زندگی نکرده ایم. در چنین حالتی تمام دقایقی که سپری شده دقایق مردن و از نو ساخته شدن سلولها بوده است و بس و نه زیستن حقیقی.
کسی که به دنبال معنایی برای زندگی خود نیست، شعر و هنر و شور زیستن در او خاموش است. او فقط از تن تشکیل شده است و بس.
زمانی که به چیزهای دم دستی دل خوش می کنیم. آویختن به اتفاقات لحظه و مانند میمونی از این شاخه به آن شاخه پریدن بدون دریافت مغز لحظه ها نزول و سقوط ماست از هسته زندگی.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.